Er zijn zeer veel aan de hersenen gerelateerde aandoeningen (niet aangeboren hersenletsel).

Twee bekende aandoeningen zijn:

• Beroerte
• Ziekte van Parkinson

Beroerte

Als de bloedvoorziening naar de hersenen plotseling onderbroken wordt, spreekt men van een beroerte. Er kan dan sprake zijn van een hersenbloeding of een herseninfarct. De ernst van het herseninfarct omschrijft men als een TIA; een tijdelijke/voorbijgaande beroerte of een CVA (Cerebro Vasculair Accident) waarbij er lichamelijke en geestelijke restverschijnselen zijn.

In Nederland krijgen ongeveer 30.000 mensen per jaar een beroerte en leven rond 120.000 mensen met de gevolgen van een beroerte een van de belangrijkste oorzaken van (blijvende) invaliditeit.

De gevolgen van een beroerte verschillen van patiënt tot patiënt. Vaak is een beroerte ingrijpend en de problemen zijn veelal blijvend van aard. Merkbaar zijn de lichamelijke beperkingen. U loopt bijvoorbeeld minder goed, heeft problemen met praten of kunt een arm niet meer goed gebruiken. Minder in het oog springend zijn veranderingen in het waarnemen, gedrag en vermogen om problemen op te lossen. Ook dat kunnen gevolgen zijn van een beroerte.

Mensen met een neurologische aandoening (beroerte, ziekte van Parkinson, Multiple Sclerose) gaan, al of niet na ziekenhuisopname of opname in een revalidatiecentrum, weer naar huis.

Vaak blijkt dat de problemen pas écht beginnen wanneer mensen weer thuis zijn en hun oorspronkelijke leven proberen op te pakken.

In het ziekenhuis/revalidatiecentrum vindt slechts een beperkt deel van de revalidatie plaats. Het oefenen binnen de eigen omgeving (thuis,wijk, familie,werk) komt dan nog niet of weinig aan bod.

In de eerste lijn kan dit deel van de behandeling prima gegeven worden zowel aan huis voor situaties uit het dagelijks leven maar ook in de praktijk voor verbetering van totale conditie en begeleiding naar de huidige (minder mobiele) situatie.

Ziekte van Parkinson

Bij de ziekte van Parkinson ontstaat in de hersenen een tekort aan de neurotransmitter dopamine. Cellen die dopamine produceren sterven langzaam af. Deze cellen bevinden zich vooral in een bepaald gedeelte van de hersenen, de substantia nigra. Door het dopaminetekort wordt de aansturing van spierbewegingen aangetast en gaan armen en benen beven. Tegelijkertijd worden spieren stijf, waardoor lichaamsbewegingen moeilijker op gang komen.

De ziekte van Parkinson is een complexe aandoening. Voor geen enkele patiënt verloopt de ziekte hetzelfde. De ziekte begint meestal met lichte klachten op het gebied van bewegen (trillen van de hand, evenwichtsvermindering). Hierdoor kunnen problemen ontstaan bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten.

Aangezien tegenwoordig de Parkinson patiënt steeds vroeger in het verloop van de ziekte naar de fysiotherapeut wordt verwezen, is voorkomen van problemen in het dagelijks leven steeds beter en langer mogelijk.

De fysiotherapeut richt zich op het verbeteren of behouden van de zelfstandigheid en veiligheid. Er is aandacht voor specifieke dagelijkse activiteiten zoals het lopen en het opstaan uit een stoel, maar ook :

• Voorkomen van inactiviteit.
• Voorkomen of verminderen van angst om te bewegen of te vallen.
• Houdingsoefeningen om stijfheid te voorkomen of te beperken.
• Bewegingsstrategieën om bijvoorbeeld het omdraaien in bed te vergemakkelijken.
• Individuele 'cues' om bewegingen soepeler te laten lopen.
• Verbeteren van de spierkracht en conditie.
• Eventueel het uitproberen van loophulpmiddelen.

Binnen Fysiotherapie Move On is Patricia den hertog gespecialiseerd in neurologische aandoeningen.